โคลง - วิกิพีเดีย

โคลง ประเภทโคลง โคลงเป็นคำพันธ์ที่บังคับเอกโท ได้รับความนิยมมาตั้งแต่สมัยกรุงศรีอยุธยาตอนต้น คำประพันธ์ประเภทโคลงมีหลายชนิด

กลโคลง เป็นการแต่งโคลงสี่ในรูปแบบพิเศษ ทำเป็นกลซ่อนเอาไว้ในรูปต่างๆเช่นเส้นสาย กล่องสี่เหลี่ยมบรรจุคำ รูปพญานาค รูปดวง รูปยันต์ รูปดอกบัว สารพัดรูปแบบที่กวีจะคิดหลอกล้อทำเป็นกลไว้ โคลง โคลงสุภาพ เป็นบทประพันธ์ที่ใช้ถ้อยคำและลีลาเป็นไปในลักษณะสุภาพเรียบร้อย แยกเป็น ๖ ชนิดคือ โคลง ๔ สุภาพ โคลง ๔ ตรีพิธพรรณ โคลง ๔ จัตวาทัณฑี โคลง ๔ กระทู้ โคลง ๓ สุภาพ